Herb miasta Biłgoraja
Wygląd i symbolika
Herb Biłgoraja przedstawia na czerwonej tarczy trzy srebrne belki w pas, a nad nimi znajduje się łabędź w tym samym kolorze. W pierwotnej wersji łabędź był skierowany w przeciwną stronę. W publikacjach czasami stosuje się białe symbole zamiast srebrnych.
Historia
Najstarszy znany wizerunek herbu pochodzi z pieczęci miejskiej z 1581 roku, na której widniał łaciński napis: SIGIL[LUM] CIVITATIS BILGORAIENSIS A[NNO] D[OMINI] 1581. Herb ten był używany od XVI wieku do 1811 roku, kiedy to władze Księstwa Warszawskiego nakazały stosowanie godła narodowego.
W latach 1846-1848, po przywróceniu herbów miejskich, Heroldia Petersburska zaproponowała nowy wzór herbu Biłgoraja, który miał przedstawiać sito drewniane i koński ogon. Sito miało symbolizować sitarstwo, które było głównym zajęciem mieszkańców. Jednak ten wzór nie został zaakceptowany.
Kolejna propozycja herbu przedstawiała złote sito między dwoma srebrnymi nożami, z herbem guberni lubelskiej w lewym narożniku tarczy. W 1895 roku podjęto ostatnią próbę zmiany herbu, wprowadzając wizerunek św. Jerzego z sitem. Żadne z nowych wzorów nie zyskały akceptacji, co doprowadziło do decyzji o przywróceniu tradycyjnego herbu.
Pod koniec XX wieku ksiądz-heraldyk Paweł Dudziński dostosował herb do zasad heraldyki, a rada miejska zatwierdziła go w statucie miasta.
Przypisy
Herb Biłgoraja jest ważnym symbolem miejskim, który przeszedł przez różne zmiany i próby adaptacji, jednak tradycyjny wzór przetrwał do naszych czasów.
