Herakliusz – Patriarcha Jerozolimy
Herakliusz (zm. 1191) był francuskim duchownym rzymskokatolickim, pełniącym funkcję patriarchy Jerozolimy w latach 1180-1191. Pochodził z Owernii i, pomimo ograniczonej edukacji, zrobił karierę w hierarchii kościelnej Królestwa Jerozolimskiego, głównie dzięki wsparciu hrabiny Agnieszki z Courtenay, matki króla Baldwina IV.
Hiszpańską karierę rozpoczął jako arcybiskup Cezarei, a po śmierci Amalryka z Nesle został łacińskim patriarchą Jerozolimy. Wkrótce po objęciu stanowiska, ekskomunikował swojego konkurenta, Wilhelma, arcybiskupa Tyru, co wiązało się z interesami stronnictwa Lusignanów i Courtenayów, do którego należał. Wilhelm, niesprawiedliwie potraktowany, udał się do Rzymu, aby przedstawić swoją sprawę, jednak został otruty, prawdopodobnie przez agentów Herakliusza.
Koronacje i wojny
Herakliusz koronował dwóch władców Jerozolimy: Baldwina V w 1185 roku oraz Sybillę w 1186 roku. Uczestniczył również w spisku, który umożliwił Gwidonowi de Lusignan objęcie tronu. W trakcie wojny z Saladynem w 1187 roku, z powodu rzekomej choroby, pozostał w Jerozolimie, powierzając Święty Krzyż biskupowi Akki.
Po klęsce pod Hittin, Herakliusz, wraz z innymi liderami, brał udział w przygotowaniach do obrony Jerozolimy. Po kapitulacji miasta 2 października 1187 roku, wzbudził kontrowersje, wykupując się z niewoli za 10 dinarów i opuszczając miasto z dużym majątkiem, ignorując los biednych mieszkańców.
Życie prywatne
Herakliusz był znany ze swojego rozwiązłego stylu życia, co budziło zgorszenie wśród ludności Królestwa Jerozolimskiego. Utrzymywał liczne kochanki oraz miał konkubinę Paschię de Rivieri, znaną jako Madame Patriarchesse.
Bibliografia
- Steven Runciman. Dzieje wypraw krzyżowych. Tom II. Warszawa 1987
Herakliusz zmarł latem 1191 roku, podczas oblężenia Akki przez krzyżowców.
