Henryk Makower
Henryk Makower (10 lutego 1904 – 11 marca 1964) był polskim lekarzem i badaczem żydowskiego pochodzenia. Pełnił funkcję profesora mikrobiologii na Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz kierownika Zakładu Wirusologii w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej.
Życiorys
Lata przedwojenne
Urodził się w Kaliszu w rodzinie żydowskiej. Po ukończeniu biologii na Uniwersytecie Wileńskim, kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał dyplom lekarza w 1929 roku. Pracował jako lekarz internista w Łodzi przed wybuchem II wojny światowej.
II wojna światowa
W czasie II wojny światowej był przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie pełnił rolę ordynatora oddziału zakaźnego w Szpitalu Dziecięcym. Współpracował z Ludwikiem Hirszfeldem, prowadząc wykłady na tajnym Wydziale Lekarskim. W 1942 roku ożenił się z Emą Noemi Wigdorowicz, a w 1943 roku zdołał uciec z getta, ukrywając się przez 18 miesięcy. Po wojnie wstąpił do Wojska Polskiego i był ordynatorem w szpitalach wojskowych.
Kariera we Wrocławiu
W 1946 roku dołączył do Zakładu Mikrobiologii Uniwersytetu Wrocławskiego jako adiunkt. Jako stypendysta Fundacji Rockefellera studiował metody wirusologiczne w USA. Habilitował się w 1950 roku, a w 1954 roku został kierownikiem Zakładu Wirusologii, gdzie prowadził badania nad wirusami, w tym wirusem grypy.
Osiągnięcia naukowe
- Opublikował ponad 100 prac naukowych, w tym książki Świat wirusów i Grypa.
- Członek komisji ds. szczepienia przeciwko poliomyelitis w 1958 roku.
- Ekspert epidemiologii grypy w WHO w latach 1959–1960.
Śmierć i dziedzictwo
Henryk Makower zmarł we Wrocławiu, pozostawiając żonę Noemi Makower-Wigdorowicz oraz dwoje dzieci. Jego prace miały istotny wpływ na rozwój mikrobiologii i wirusologii w Polsce.
