Henryk Kłoczkowski – Życiorys
Henryk Kłoczkowski (26 października 1902 – 1 października 1962) był oficerem Marynarki Wojennej, dowódcą okrętów podwodnych, który zasłynął podczas II wojny światowej. Urodził się w Petersburgu, w rodzinie o tradycjach wojskowych. W 1920 roku wstąpił do Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej, gdzie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po ukończeniu Szkoły Oficerskiej Marynarki Wojennej, od 1924 roku służył na różnych okrętach, w tym jako dowódca ORP „Orzeł”. W lutym 1939 roku objął dowództwo nad tym okrętem.
Okres II wojny światowej
Początek wojny
W pierwszych dniach września 1939 roku Kłoczkowski dowodził ORP „Orzeł”, jednak jego zachowanie budziło kontrowersje. Po serii niejasnych decyzji, takich jak ucieczka do Tallinna pod pretekstem naprawy, okręt został internowany przez Estończyków. 18 września 1939 roku załoga ORP „Orzeł” uciekła z portu, a statek dotarł do Wielkiej Brytanii w październiku tego samego roku.
Proces i degradacja
W 1942 roku Kłoczkowski był sądzony przez Polski Sąd Morski, gdzie postawiono mu zarzuty naruszenia obowiązków służbowych. Proces był krytykowany za brak rzetelności, a Kłoczkowski został skazany na degradację do stopnia marynarza oraz cztery lata pozbawienia wolności. Został jednak zwolniony z odbywania kary do końca wojny.
Życie po wojnie
Po wojnie Kłoczkowski osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako specjalista w stoczni. Zmarł w Portsmouth 1 października 1962 roku. W późniejszych latach jego proces był przedmiotem badań i dyskusji, a niektórzy badacze podejmowali próby rehabilitacji jego postaci.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (17 marca 1934)
Awanse
- Podporucznik – 9 września 1922
- Porucznik marynarki – 1 października 1924
- Kapitan marynarki – 29 stycznia 1932
- Komandor podporucznik – 1936
