Henryk Jan Józewski
Henryk Jan Józewski, ps. „Niemirycz”, „Olgierd” (ur. 1892 w Kijowie, zm. 23 kwietnia 1981 w Warszawie) był polskim politykiem, działaczem niepodległościowym oraz artystą malarzem. W II Rzeczypospolitej pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych oraz wojewody wołyńskiego i łódzkiego.
Życiorys
Henryk Józewski był synem Walerego i Józefy ze Święcickich. Miał dwoje rodzeństwa. Ukończył studia na Wydziale Fizyko-Matematycznym Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie w 1914 roku. Już w młodości angażował się w działalność niepodległościową, będąc jednym z założycieli Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej oraz konspiracyjnej organizacji Dniepr.
W latach 1928–1929 oraz 1930–1938 pełnił funkcję wojewody wołyńskiego, a od 1938 do 1939 wojewody łódzkiego. Jako minister spraw wewnętrznych działał w dwóch kadencjach: od grudnia 1929 do marca 1930 oraz od marca do czerwca 1930. Jego działalność polityczna była związana z ruchem piłsudczykowskim.
Odznaczenia
Henryk Józewski został odznaczony m.in.:
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyżem Niepodległości z Mieczami
- Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari
- Złotym Krzyżem Zasługi
Bibliografia
Józewski był także autorem i współautorem licznych prac. Warto wymienić:
- Zamiast pamiętnika, „Zeszyty Historyczne”, Paryż 1982–1983.
- Dariusz Matelski, Ukraińcy i Rusini w Polsce 1918–1935, Poznań 1996.
- Marek Gałęzowski, Henryk Józewski „Olgierd”, „Zeszyty Historyczne”, Paryż 2004.
Podsumowanie
Henryk Józewski był postacią wpływową w polskiej polityce okresu międzywojennego, angażując się w działalność niepodległościową oraz pełniąc ważne funkcje państwowe. Pozostawił po sobie ślad zarówno w polityce, jak i w sztuce.
