Henryk Paweł Janduda (ur. 11 lutego 1924 w Knurowie, zm. 28 listopada 2008 w Ahlen) – polski piłkarz, obrońca, reprezentant Polski oraz trener.
Kariera
Klubowa
Henryk Janduda rozpoczął swoją karierę piłkarską w 1936 roku w drużynie Kresów Chorzów, gdzie grał do 1943 roku. Podczas II wojny światowej został wcielony do Wehrmachtu, jednak przeszedł na stronę aliantów, wstępując do 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych. Po wojnie, w 1947 roku, wrócił do Polski i dołączył do AKS Chorzów, w którym grał przez osiem sezonów.
– Debiut w AKS: 29 czerwca 1947 roku, mecz z Rymerem Rybnik (1:2).
– Największe osiągnięcie: Trzecie miejsce w lidze w sezonie 1947.
– Pierwsza bramka: 8 sierpnia 1948 roku z rzutu karnego w meczu z Lechem Poznań (3:2).
Janduda pełnił także rolę grającego trenera w KS Chełmek (1955-1956) oraz Wyzwoleniu Chorzów (1957-1958).
Reprezentacyjna
Janduda był reprezentantem Polski w latach 1948–1950, występując w dziewięciu meczach. Zadebiutował 11 czerwca 1947 roku w towarzyskim spotkaniu przeciwko Czechosłowacji (3:1).
Trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej, Janduda pracował jako trener w kilku klubach:
– Soła Oświęcim (1954)
– KS Chełmek (1955-1956)
– Wyzwolenie Chorzów (1957-1958)
– Kleofas Załęże
– Siemianowiczanka Siemianowice Śląskie
– CKS Czeladź
– Górnik Kostuchna
– Jedność Michałkowice
– Podlesianka Katowice
Życie prywatne
Janduda był synem powstańca śląskiego, znany na boisku jako „Hajna”. Po przejściu na emeryturę osiedlił się w Niemczech. Miał dwóch synów, a jego rodzina związana była ze sportem.
Podsumowanie
Henryk Janduda był znaczącą postacią w polskim futbolu, zarówno jako zawodnik, jak i trener, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii piłki nożnej.
