Henryk III Chorowity
Henryk III Chorowity (hiszp. Enrique III el Doliente, ur. 4 października 1379 w Burgos, zm. 1406 w Toledo) był królem Kastylii i Leónu od 1390 do 1406 roku. Był synem króla Jana I oraz Eleonory Aragońskiej, a przed objęciem tronu nosił tytuł księcia Asturii.
Rządy i polityka
W pierwszych trzech latach panowania Henryka władzę sprawowali regenci. Dopiero w 1393 roku przejął faktyczną kontrolę nad królestwem. Jego polityka wewnętrzna koncentrowała się na wzmocnieniu władzy królewskiej oraz ograniczeniu wpływów możnowładców, przy jednoczesnym unikaniu większych konfliktów zewnętrznych.
Osiągnięcia militarne i kolonizacyjne
- Kastylijska flota odniosła kilka zwycięstw nad flotą angielską.
- Zniszczono piracką bazę w Tetuanie w Afryce Północnej.
- W 1402 roku rozpoczęto kolonizację Wysp Kanaryjskich, wysyłając Jana de Bethencourt.
Życie osobiste
Henryk ożenił się w 1388 roku z Katarzyną Lancaster, co było wynikiem porozumienia pokojowego kończącego konflikt o koronę kastylijską. Z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci:
- Maria, żona Alfonsa V Wspaniałego,
- Katarzyna,
- Jan, późniejszy król Kastylii i Leónu, znany jako Jan II.
Słabe zdrowie Henryka prowadziło do coraz większego oddalania się od rządów oraz przekazywania władzy swojemu bratu Ferdynandowi.
