Henryk I
Henryk I (4 maja 1008 – 4 sierpnia 1060) był królem Franków (Francji) od 1031 do 1060 roku oraz księciem Burgundii w latach 1016-1032. Był synem Roberta II Pobożnego oraz Konstancji Prowansalskiej.
Życiorys
Henryk urodził się w Reims i został koronowany na króla 14 maja 1027 roku, w katedrze w Reims. Jego panowanie, podobnie jak rządy wcześniejszych władców, charakteryzowało się walkami o terytorium. W 1025 roku dołączył do swego brata Roberta, który sprzeciwił się ich ojcu. Po śmierci ojca, Robert stał się królem, a Henryk przekazał mu Burgundię, którą otrzymał w 1016 roku.
Henryk zmarł w Vitry-en-Brie i został pochowany w bazylice Saint-Denis. Jego następcą został najstarszy syn, Filip I, który w momencie objęcia tronu miał zaledwie 7 lat. Regentką w jego imieniu została królowa-wdowa.
Małżeństwa i potomstwo
Henryk I miał trzy żony:
- Matylda (zm. 1034), córka cesarza Konrada II
- Matylda (zm. 1044), córka Liudolfa, margrabiego Fryzji (mąż od 1043)
- Anna Kijowska (1024-1076), córka Jarosława Mądrego, poślubiona 19 maja 1051 roku w Reims
Z Anną miał czworo dzieci:
- Filip I (1053-1108) – król Francji (1060-1108, koronowany w 1059)
- Robert (1054-1063)
- Emma (1055-1109)
- Hugo de Vermandois (1057-1102) – hrabia Vermandois i Valois, uczestnik I krucjaty
