Henryk Ewaryst Borucki (ur. 26 października 1913, zm. 10 czerwca 1969) – generał Polskiej Armii Ludowej, znany także pod pseudonimami Alfred Rawski i Maria Wysocka ps. „Czarny”.
Życiorys
Henryk Borucki urodził się w Warszawie. Ukończył gimnazjum im. Władysława IV oraz Męską Szkołę Handlową. Studiował na Wydziale Finansowo-Ekonomicznym Szkoły Nauk Politycznych oraz uczestniczył w kursie Wojskowej Szkoły Gazowej. Po rozpoczęciu kariery wojskowej w 1933 roku, angażował się w obronę przeciwlotniczą i był jednym z głównych instruktorów Drużyn Ratowniczych PCK.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był komendantem parku amunicyjnego podczas obrony Warszawy. Po zajęciu Polski przez Niemców, działał w konspiracji, przebrany za kobietę, pod nazwiskiem Maria Wysocka. Był współzałożycielem organizacji „Gwardia Ludowa” i komendantem Okręgu Warszawa Komendy Obrońców Polski (KOP). Po aresztowaniu w 1941 roku przez Gestapo, udało mu się uciec z Pawiaka, ale ponownie został aresztowany w 1942 roku.
W latach 1943-1945 pełnił funkcję komendanta głównego Polskiej Armii Ludowej. Po wojnie zgłosił się do LWP, jednak w 1945 roku został aresztowany i skazany na 15 lat więzienia, z którego został zwolniony w 1956 roku i uniewinniony w 1958 roku.
Po zakończeniu kariery wojskowej, pracował jako inspektor w Centrali Gospodarczej Inwalidów Wojennych oraz kierownik Laboratorium Elektrotechniki i Koncentratów. Był aktywnym członkiem Klubu Byłych Więźniów Politycznych Pawiaka. Zmarł w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Awanse
- Major – 1 stycznia 1940
- Podpułkownik – 3 maja 1940
- Pułkownik – 1 stycznia 1941
- Generał brygady – 3 maja 1942
