Helena Michnik – Życiorys
Helena Michnik, właściwie Hinde Michnik, urodziła się 19 lipca 1903 roku w Krakowie, a zmarła 4 grudnia 1969 roku. Była polską historyk, nauczycielką oraz działaczką ruchu komunistycznego. Należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Ukończyła historię i filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskała doktorat w 1926 roku. W późniejszym okresie pracowała jako nauczycielka w Państwowym Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu. Była aktywna w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie” oraz w Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy i Komunistycznej Partii Polski.
Po wybuchu II wojny światowej i napaści ZSRR na Polskę w 1939 roku, Michnik uciekła na teren ZSRR. Po ataku Niemców na ZSRR w 1941 roku, wraz z rodziną, osiedliła się w Kotlinie Fergańskiej, gdzie uczyła w szkole dla polskich uchodźców. W 1942 roku wyruszyła z Armią Andersa przez Azję Środkową do Europy Zachodniej, a do Polski powróciła pod koniec 1945 roku.
Po wojnie pracowała jako nauczycielka historii oraz była autorką podręczników szkolnych, takich jak „Historia Polski do roku 1795”, napisany wspólnie z Ludwiką Mosler. W latach 50. i 60. XX wieku pełniła funkcję dyrektora sieci Klubów Międzynarodowej Prasy i Książki. Zmarła na zawał serca i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Wybrane publikacje
- Historia: komentarz metodyczny dla kl. 9 korespondencyjnego liceum ogólnokształcącego, 1955.
- Marks i Engels o Polsce: zbiór materiałów w dwóch tomach, 1960.
- Teoria przemocy: rola przemocy i ekonomiki przy tworzeniu nowej Rzeszy Niemieckiej, 1961.
- Historia Polski do roku 1795, 1956 (wielokrotne wydania).
- Przyczynki do historii kwestii polskiej. Rękopisy z lat 1863–1864, 1971.
Podsumowanie
Helena Michnik była wybitną postacią w polskim ruchu komunistycznym i edukacji. Jej dorobek naukowy oraz działalność nauczycielska miały znaczący wpływ na historię Polski. Zmarła w 1969 roku, pozostawiając po sobie istotny ślad w polskiej historiografii i edukacji.
