Helen Wills Moody
Helen Newington Wills (ur. 6 października 1905, zm. 1 stycznia 1998) to amerykańska tenisistka, uznawana za jedną z najwybitniejszych zawodniczek w historii tenisa. Zdobyła 19 tytułów wielkoszlemowych w grze pojedynczej oraz 12 w deblu i grze mieszanej, a także zdobyła złote medale olimpijskie w 1924 roku w Paryżu.
Kariera tenisowa
Wills zdominowała kobiecy tenis lat 20. i 30. XX wieku, przejmując rolę liderki po Suzanne Lenglen. Jej styl gry charakteryzował się spokojem, umiejętnością przewidywania ruchów rywalek oraz skutecznym serwisem. W 1923 roku, w wieku 17 lat, zdobyła mistrzostwa USA seniorek, stając się najmłodszą triumfatorką w historii.
W 1924 roku, nieobecność Lenglen umożliwiła jej zdobycie złotych medali olimpijskich. W latach 1927-1932 była niepokonana, wygrywając wszystkie kluczowe turnieje. Jej rekord osiem tytułów Wimbledonu w grze pojedynczej utrzymał się do 1990 roku, a 19 tytułów w grze pojedynczej w Wielkim Szlemie do 1970 roku.
Ważne osiągnięcia
- French Open: Zwycięstwa w singlu (1928-1932), w deblu (1930, 1932)
- Wimbledon: Zwycięstwa w singlu (1927-1933, 1938), w deblu (1924, 1927, 1930)
- US Open: Zwycięstwa w singlu (1923-1929, 1931), w deblu (1922, 1924, 1925, 1928)
Osobiste życie i działalność
Wills była dwukrotnie zamężna. W latach 1929-1937 jej mężem był Frederick Moody, a po rozwodzie wyszła za Aidana Roarka w 1939 roku. Po zakończeniu kariery, zainwestowała w edukację, przekazując 10 milionów dolarów na utworzenie instytutu neurobiologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
Jako autorka, Wills napisała podręcznik tenisowy oraz kryminał z wątkami tenisowymi. W 1959 roku została uhonorowana miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Podsumowanie
Helen Wills Moody pozostaje ikoną tenisa, której osiągnięcia i wkład w sport są niezaprzeczalne. Jej historia to nie tylko opowieść o sukcesach na korcie, ale także o wpływie, jaki wywarła na tenis kobiet oraz na rozwój sportu jako całości.
