Henryk von Hohenlohe
Henryk von Hohenlohe (zm. 15 lipca 1249) był wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego w latach 1244–1249. Pochodził z wpływowej rodziny feudalnej w Wirtembergii, jako syn Henryka von Hohenlohe i miał czterech braci oraz jedną siostrę.
Droga do zakonu krzyżackiego
Już w młodym wieku był przeznaczony do kariery duchownej. W latach 1218–1219 pełnił funkcję kanonika w kapituły w Würzburgu. W grudniu 1220 roku wstąpił do zakonu krzyżackiego wraz z braćmi Fryderykiem i Andrzejem, przekazując część spadku po ojcu na rzecz zakonu. Z tych funduszy powstała ważna komturia krzyżacka w Niemczech – komenda Mergentheim nad Tauberą.
Pielgrzymka i kariera
W 1221 roku odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej, po której został komturem w Mergentheim. Jego działalność w zakonie miała istotny wpływ na rozwój regionu i umocnienie pozycji zakonu w Niemczech.
Podsumowanie
Henryk von Hohenlohe był kluczową postacią w historii zakonu krzyżackiego, przyczyniając się do jego rozwoju i umocnienia w Niemczech. Zmarł w 1249 roku, pozostawiając po sobie znaczący ślad w historii zakonu.