Hedy Lamarr (właściwie Hedwig Kiesler) to austriacko-amerykańska aktorka, wynalazczyni i producentka filmowa, urodzona 9 listopada 1914 roku w Wiedniu, a zmarła 19 stycznia 2000 roku w Casselberry.
Życiorys
Hedy Lamarr pochodziła z zasymilowanej rodziny żydowskiej jako jedynaczka bogatego bankiera. Jej prawdziwe nazwisko brzmiało Hedwig Eva Maria Kiesler. Od najmłodszych lat marzyła o karierze aktorskiej, co skłoniło ją do porzucenia szkoły na rzecz aktorstwa.
Początki aktorstwa
Zadebiutowała w filmie w 1930 roku, a jej uroda została doceniona przez reżysera Maxa Reinhardta, który nazwał ją najpiękniejszą kobietą w Europie. Jej występ w filmie Ekstaza (1933) wywołał ogromny skandal, prowadząc do zakazu wyświetlania go w Niemczech oraz cenzury w wielu krajach.
Oprócz kariery aktorskiej, Lamarr była również wynalazcą. W 1941 roku zarejestrowała patent na system rozprzestrzeniania częstotliwości (FHSS) wraz z George’em Antheilem. Patent został udostępniony marynarce wojennej USA, jednak nie został wykorzystany podczas II wojny światowej z powodu technologicznych ograniczeń. Później, w latach 60., udoskonalona wersja systemu zaczęła być stosowana przez US Navy, a jego odmiany znalazły zastosowanie w nowoczesnych sieciach radiowych, takich jak IEEE 802.11 i GSM. W 1997 roku Lamarr i Antheil otrzymali nagrodę amerykańskich wynalazców za swoje osiągnięcia.
Czasy powojenne
Po wojnie Hedy Lamarr powróciła do aktorstwa, występując w filmie „Samson i Dalila” w reżyserii Cecila DeMille’a. Choć film odniósł sukces, jej kolejne produkcje nie zdobyły popularności.
W 1998 roku jej wizerunek pojawił się na opakowaniu i instrukcjach pakietu CorelDRAW, co doprowadziło do sprawy sądowej przeciwko firmie Corel za nieautoryzowane użycie jej wizerunku. Sprawa została rozwiązana polubownie.
Podsumowanie
Hedy Lamarr była nie tylko znaną aktorką, ale także znaczącą wynalazczynią, której prace przyczyniły się do rozwoju technologii radiowej. Jej życie i osiągnięcia pozostają inspiracją do dziś.
