Harappa – Starożytna Osada Cywilizacji Doliny Indusu
Harappa to starożytna osada protomiejska, która powstała w drugiej połowie III tysiąclecia p.n.e. i jest częścią cywilizacji doliny Indusu. Mieści się na lewym brzegu rzeki Rawi w Pendżabie, obecnie w Pakistanie.
Historia Odkrycia
Osada została odkryta w latach 20. XX wieku przez Indyjską Służbę Archeologiczną. W 1946 roku wykopaliska prowadził Mortimer Wheeler, a ostatnie badania miały miejsce w ostatnich dwóch dekadach XX wieku, z udziałem archeologów pakistańskich i amerykańskich.
Struktura Miasta
Harappa była zorganizowana w trzy dzielnice, otoczone murem z cegieł mułowych, który pełnił funkcje obronne oraz chronił przed powodziami. Głównym elementem miasta była cytadela, usytuowana w zachodniej części, o wymiarach 400 na 200 metrów.
Cytadela i Infrastruktura
Na terenie cytadeli znajduje się platforma o wysokości 6 metrów, której przeznaczenie nie jest do końca znane. Harappa dysponowała zaawansowaną infrastrukturą, w tym systemem kanalizacji i wodociągów, a także budowlami z cegły palonej.
Pochodzenie Ludności
Jedna z teorii sugeruje, że osadę zbudowali Drawidowie.
