Harald III Srogi
Harald III Srogi, znany również jako Harald Hårdråde (ur. przed 1015, zm. 25 września 1066), był królem Norwegii w latach 1045–1066. Był najmłodszym synem króla Sigurda Syra i Asty Gudbrandsdatter. W 1044 roku ożenił się z Elżbietą, córką księcia kijowskiego Jarosława Mądrego.
Młodość i wojskowa kariera
Jako młodzieniec brał udział w bitwie pod Stiklestad w 1030 roku, gdzie zginął jego przyrodni brat, król Olaf II Święty. Po bitwie obawiając się zemsty Kanuta I, uciekł na dwór Jarosława Mądrego. W 1031 roku uczestniczył w wyprawie przeciwko Mieszkowi II, królowi Polski.
W 1034 roku udał się do Bizancjum, gdzie służył w cesarskiej armii. Walczył w różnych regionach, w tym w Afryce i na Sycylii. Jako dowódca gwardii wareskiej brał udział w obaleniu cesarza Michała V. Po konflikcie z nowym cesarzem, zbiegł z Bizancjum i wrócił do Kijowa.
Powrót do Norwegii i panowanie
W 1045 roku powrócił do Norwegii z majątkiem i drużyną, stając się współrządcą z Magnusem I Dobrym. Po śmierci Magnusa, Harald objął tron Norwegii. W 1048 roku założył Oslo, a od 1048 do 1064 roku prowadził wojnę z królem Danii, Swenem II Estrydsenem, jednak nie udało mu się podbić Danii, mimo wielu wygranych bitew.
Inwazja na Anglię
Po śmierci króla Anglii Edwarda Wyznawcy w 1066 roku, Harald zgłosił swoje pretensje do tronu angielskiego, powołując się na umowy z Magnusiem I. Wyruszył na Anglię, zdobył York, ale zginął w bitwie pod Stamford Bridge, trafiony strzałą w gardło. Harald jest często określany jako „ostatni wiking” i znany był z bezwzględności.
Rodzina
- Harald miał córkę Ingegardę, poślubioną królowi Danii Olafowi I.
- Druga córka, Maria, była zaręczona z Eysteinem Orre, który zginął w bitwie z ojcem.
- Z nałożnicą Thorą miał synów Magnusa II i Olafa III, którzy wspólnie rządzili Norwegią po jego śmierci.
W kulturze
Postać Haralda pojawiła się w różnych grach wideo, takich jak Crusader Kings, Rise of Kingdoms i Civilization VI. W serialu Wikingowie: Walhalla został przedstawiony przez Leo Suter.
