Hans Ulrich von Schaffgotsch
Hans Ulrich von Schaffgotsch, znany jako Jan Ulryk Schaffgotsch lub Semperfrei („zawsze wolny”), był dowódcą wojsk habsburskich i generałem cesarskim w służbie Albrechta von Wallensteina. Urodził się w 1595 roku w Gryfowie Śląskim i zmarł 23 lipca 1635 roku w Ratyzbonie.
Życiorys
Schaffgotsch pochodził z szlacheckiego rodu Schaffgotschów. Młodość spędził na studiach w Tybindze, Altdorfie i Lipsku. Po powrocie na Śląsk w 1614 roku przejął ojcowskie dobra. W 1615 roku posłował do Pragi jako przedstawiciel śląskich stanów. Ożenił się z Barbarą Agnieszką, córką księcia legnicko-brzeskiego.
W 1633 roku został mianowany generałem kawalerii. Podczas wojny trzydziestoletniej był bliskim współpracownikiem Wallensteina. W 1634 roku, gdy Wallenstein zainicjował tajne rokowania z protestantami, Schaffgotsch zdecydował się go wspierać. Po wykryciu spisku i zamordowaniu Wallensteina, Schaffgotsch podjął bunt w Opawie, wyrażając sprzeciw wobec cesarza.
Bunt został szybko stłumiony, a Schaffgotsch został uwięziony. Po brutalnych przesłuchaniach w Wiedniu, skazano go na śmierć, a jego majątek został częściowo skonfiskowany. Wyrok wykonano 23 lipca 1635 roku w Ratyzbonie.
Po jego śmierci ród Schaffgotschów zdołał w późniejszych latach odzyskać część majątków, jednak niektóre z nich przeszły na własność innych rodów.
Genealogia
Rodzina Schaffgotschów miała bogate dziedzictwo, jednak szczegóły genealogiczne nie są podane w tym opisie.
Przypisy i bibliografia
W literaturze przedmiotu można znaleźć wiele prac poświęconych Schaffgotschom oraz ich historii, w tym:
- A. Kuzio-Podrucki, Schaffgotschowie. Dzieje wielkiego rodu z Europy Środkowej, Katowice 2024
- Arkadiusz Kuzio-Podrucki, Das Haus Schaffgotsch. Das wechselvolle Schicksal einer schlesischen Adelsdynastie, Tarnowskie Góry 2009
- J. Krebs, Hans Ulrich Frhr. von Schaffgotsch. Ein Lebensbild aus der Zeit des 30-jähr. Krieges., Breslau 1890
