Johannes Wilhelm Geiger
Johannes (Hans) Wilhelm Geiger (1882-1945) był niemieckim fizykiem, znanym głównie z opracowania licznika Geigera, stworzonego wspólnie z Walterem Müllerem.
Życiorys
Geiger rozpoczął studia matematyczno-fizyczne w 1902 roku w Erlangen, gdzie uzyskał dyplom w 1906. Następnie przeniósł się do Manchesteru, gdzie pracował pod kierunkiem Ernesta Rutherforda. Razem z Ernestem Marsdenem badał rozpraszanie cząstek alfa przez złotą folię, co przyczyniło się do sformułowania teorii budowy atomu przez Rutherforda w 1911 roku.
W 1912 roku Geiger przeszedł do Państwowego Instytutu Fizyczno-Technicznego w Berlinie-Charlottenburgu, gdzie współpracował z Waltherem Bothe w zakresie prawa zachowania masy i energii w zjawiskach atomowych oraz efekcie Comptona. W 1925 roku objął stanowisko profesora w Kilonii, gdzie w 1928 roku, wspólnie z Müllerem, opracował licznik Geigera.
W 1929 roku Geiger przeniósł się do Tybingi, a od 1936 roku był dyrektorem Instytutu Fizycznego na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie, gdzie pracował do końca swojego życia. Wspólnie z Johnem Mitchellem Nuttallem odkrył prawo Geigera-Nuttalla.
W czasie II wojny światowej Geiger był członkiem Uranverein, stowarzyszenia zajmującego się badaniami nad bronią atomową, jednakże jego prace nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Istnieją kontrowersje dotyczące jego lojalności wobec nazistów, w tym oskarżenia o wydawanie żydowskich współpracowników.
Podsumowanie
Johannes Geiger był kluczową postacią w rozwoju fizyki jądrowej i technologii detekcji promieniowania, a jego wkład w naukę pozostaje istotny do dziś.
