Hans-Dietrich Genscher
Hans-Dietrich Genscher (1927-2016) był niemieckim prawnikiem, politykiem i dyplomatą. Był długoletnim liderem Wolnej Partii Demokratycznej (FDP), posłem do Bundestagu oraz pełnił funkcje ministra spraw wewnętrznych, wicekanclerza i ministra spraw zagranicznych.
Życiorys
Urodził się w Reideburgu, a w 1933 roku rodzina przeprowadziła się do Halle an der Saale. W trakcie II wojny światowej służył w Wehrmachcie i trafił do niewoli amerykańskiej, a później brytyjskiej. Po wojnie kontynuował naukę, uzyskując maturę oraz kończąc studia prawnicze na Uniwersytecie Marcina Lutra w Halle i Uniwersytecie w Lipsku.
Kariera polityczna
Genscher rozpoczął karierę polityczną w FDP, gdzie objął różne stanowiska, w tym wiceprzewodniczącego organizacji młodzieżowej. W 1965 roku został wybrany do Bundestagu, a w 1969 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych. W 1974 roku został wicekanclerzem i ministrem spraw zagranicznych, gdzie odegrał kluczową rolę w poprawie relacji z ZSRR oraz uczestniczył w negocjacjach dotyczących zjednoczenia Niemiec.
Znaczące wydarzenia
- 1975: Uczestnictwo w podpisaniu aktu końcowego KBWE w Helsinkach.
- 1980: Wizyta w Moskwie, negocjacje dotyczące broni nuklearnej.
- 1989: Negocjacje w Pradze dotyczące uchodźców z NRD.
- 1990: Uczestnictwo w konferencji dwa plus cztery, prowadzącej do zjednoczenia Niemiec.
- 1991: Uznanie niepodległości Słowenii i Chorwacji przez Niemcy.
Działalność po 1992 roku
Po zakończeniu kariery rządowej Genscher pozostawał aktywny w polityce, pełniąc funkcje honorowe oraz kontynuując pracę w praktyce prawniczej. W 1998 wygłosił swoje pożegnalne przemówienie w Bundestagu.
Życie prywatne
Był dwukrotnie żonaty. W 1995 roku opublikował wspomnienia zatytułowane „Erinnerungen”. Zmarł 31 marca 2016 roku w wieku 89 lat.
Odznaczenia
- Wielki Oficer Orderu Trzech Gwiazd (1997, Łotwa)
- Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (2002, Ukraina)
- Doktorat honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego (2002)
- Doktorat honoris causa Uniwersytetu w Lipsku (2003)
- Nagroda Ericha Kästnera (2004)
Genscher pozostaje jednym z kluczowych architektów współczesnej niemieckiej polityki zagranicznej oraz zjednoczenia Niemiec.
