Hans Baldung Grien
Hans Baldung Grien (ur. 1484/1485, zm. 1545) był niemieckim malarzem, który znacząco wpłynął na sztukę renesansową. Od około 1490 roku mieszkał w Strasburgu, gdzie rozpoczął swoją edukację artystyczną. W latach 1498-1502 szkolił się pod okiem ucznia Martina Schongauera, a następnie pracował w warsztacie Albrechta Dürera w Norymberdze. Po powrocie do Strasburga w 1509 roku, Baldung stał się pełnoprawnym obywatelem i ożenił z Margaretą Herlin. Jego kariera artystyczna rozwijała się, a w 1515 roku dołączył do Wielkiej Rady Strasburga.
Twórczość Baldunga była kształtowana przez humanistyczne środowisko, w którym się obracał, oraz przez wpływy jego mistrzów, takich jak Dürer i Grünewald. Jego styl ewoluował, nabierając cech manierystycznych.
Wybrane dzieła
- Śmierć i dziewczyna (ok. 1510) – Muzeum Historii Sztuki, Wiedeń
- Lupsus humani genaris (1511) – National Gallery of Art, Waszyngton
- Ewa, wąż i śmierć (1510-12) – Gallery of Canada, Ottawa
- Ołtarz główny katedry Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim (1512-16)
- Czarownice (ok. 1514) – Albertina Collection, Wiedeń
- Cud kwiatowy świętej Doroty (1516) – Galeria Narodowa, Praga
- Śmierć i dziewczyna (1517) – Kunstmuseum, Bazylea
- Dwie czarownice (1523) – Städel Museum, Frankfurt
- Mucjusz Scewola (1531) – Galeria Obrazów Starych Mistrzów, Drezno
- Siedem etapów życia kobiety (1544) – Museum der Bildenden Künste, Lipsk
- Trzy wieki życia kobiety i śmierci (1540-43) – Prado, Madryt
- Pyram i Tyzbe (XVI w.)
Przypisy
Na podstawie prac H. Olbriicha i F. Mullera, Baldung był artystą, który łączył klasyczne wpływy z własnym, unikalnym stylem, co czyni go jedną z czołowych postaci niemieckiego renesansu.
Bibliografia
- Muzeum Narodowe w Warszawie, Malarstwo austriackie, czeskie, niemieckie, węgierskie 1500-1800, Warszawa 1964, s. 12.
