Hans Aanrud (ur. 3 września 1863 w gminie Vestre Gausdal, zm. 11 stycznia 1953 w Oslo) – norweski prozaik, autor literatury dziecięcej i chłopskiej tworzący w języku bokmål.
Pochodził z rodziny chłopskiej. W 1882 osiadł w Kristianii, gdzie studiował prawo i filozofię, a w latach 1911–1923 był doradcą Teatru Narodowego. Pisał nowele i opowiadania. Współredagował czasopismo „Tidssignaler”, do którego pisał artykuły na temat funkcji wychowawczej teatru.
Jego twórczość dla dzieci ukazała się w języku polskim w przekładach Rozalii Bernsztajnowej i Janiny Mortkowiczowej.
Wybrana twórczość
(opracowano na podstawie materiału źródłowego)
* Fortællinger (zbiór opowiadań, 1891)
* Fra Svipop til Venaasen (zbiór opowiadań, 1882)
* En Vinternat og andre Fortællinger (zbiór nowel poetyckich, 1896)
* Storkarr (zbiór opowiadań dla dzieci, 1896)
* Historia o Cesi sierotce (oryg. Sidsel Sidsæaerk, zbiór opowiadań dla dzieci, 1903)
* Smaaf (zbiór opowiadań dla dzieci, 1906)
* Wyprawa do słońca (oryg. Solve Solfeng, zbiór opowiadań dla dzieci, 1910)
* Trylogia komedii satyrycznych:
** Storken (1885)
** Høoit til Hest (1901)
** Hanen (1906)
Przypisy
Kategoria:Dramaturdzy XIX wieku
Kategoria:Dramaturdzy XX wieku
Kategoria:Norwescy dramaturdzy
Kategoria:Norwescy dziennikarze
Kategoria:Norwescy pisarze XIX wieku
Kategoria:Norwescy pisarze XX wieku
Kategoria:Norwescy prozaicy
Kategoria:Norwescy twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej
Kategoria:Pisarze związani z Oslo
Kategoria:Urodzeni w 1863
Kategoria:Zmarli w 1953
