]]
]]
i Czerwone Stawki Gąsienicowe]]
Hala Gąsienicowa – obecnie w potocznym rozumieniu jest to nazwa północnej części Doliny Gąsienicowej w Tatrach obejmującej Rówienki i otoczenie schroniska „Murowaniec”. Dojście z Kuźnic możliwe jest jednym z dwóch szlaków: przez Boczań i Skupniów Upłaz szlakiem niebieskim lub przez dolinę Jaworzynka szlakiem żółtym. Szlaki te łączą się na Przełęczy między Kopami, oba warianty zajmują tyle samo czasu. Dalej przez Królową Rówień i Rówienki – razem nieco ponad dwie godziny.
Nazewnictwo
Nazwa hali pochodzi od licznego w Zakopanem i okolicach góralskiego rodu Gąsieniców. W XVII w. byli jej właścicielami. Pierwotnie nazwa dotyczyła tylko hali pasterskiej i nie była pierwszą jej nazwą. Miejscowi nazywali ją halą Stawów, zaś wypasających na niej nazywano stawianami. W dokumentach z I połowy XIX wieku, zwłaszcza austriackich, zwana była Doliną Siedmiu Stawów, rzadziej Doliną Pięciu Stawów. Zofia Hołub-Pacewiczowa pisała: Dla Hali Gąsienicowej dopiero w nowszych czasach utarła się nazwa w tej formie. Później od nazwy hali nazwano dolinę i liczne na niej obiekty, od 1 grudnia 1913 do 1917 roku jako stacja pomiarowa Sekcji Przyrodniczej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Obecnie jest to „Stacja Badawcza im. M.M. Kłapów Instytutu Geografii Przestrzennego Zagospodarowania PAN”.
W 1926 zginął tu Stanisław Pardyak.
Przeszłość pasterska Hali Gąsienicowej
W przeszłości była to hala pasterska będąca jednym z większych ośrodków pasterstwa w Tatrach. Trawiaste tereny nie są pochodzenia naturalnego; dawniej były to ogromne zarośla kosodrzewiny, która przez pasterzy została wycięta. Po zlikwidowaniu pasterstwa hala z powrotem zarasta kosodrzewiną. Miała powierzchnię 797,45 ha, z czego pastwiska stanowiły tylko 3,8 ha, największą zaś część nieużytki 521,2 ha, reszta to halizny (120 ha), kosodrzewina (105 ha) i las (47,45) ha. Zajmowała cały obszar Doliny Czarnej Gąsienicowej i Doliny Zielonej Gąsienicowej, a nawet górną, zalesioną część Doliny Suchej Wody. Znajdujące się na tarasie Rówienki należały do dwóch hal; mniejsza południowa część do Hali Gąsienicowej, a większa północna do Hali Królowej. Stały tutaj szałasy i szopy pasterskie.
Schronisko „Murowaniec” jest wygodnym i popularnym punktem początkowym do przejścia najtrudniejszego tatrzańskiego szlaku – Orlej Perci, na którą można wejść od przełęczy Krzyżne (żółty szlak) albo jednym z kilku odcinków łącznikowych od Czarnego Stawu Gąsienicowego, do którego prowadzi niebieski szlak.
Przypisy
Linki zewnętrzne
* [https://zieloniwpodrozy.pl/hala-gasienicowa-i-czarny-staw-gasienicowy/ Opis wędrówki na Halę Gąsienicową i nad Czarny Staw Gąsienicowy szlakiem z Kuźnic]
Gąsienicowa Hala
