Hadrian IV
Hadrian IV, właściwie Nicholas Breakspeare (ur. ok. 1100, zm. 1 września 1159), był papieżem od 4 grudnia 1154 do 1 września 1159. Jest jedynym Anglikiem, który objął ten urząd.
Życiorys
Hadrian IV urodził się w Anglii jako syn mnicha Roberta z St Albans. Swoją edukację rozpoczął w St Albans, a następnie wyjechał do Francji, gdzie wstąpił do kongregacji kanoników regularnych. Doszedł do pozycji opata, wprowadzając surową dyscyplinę, co doprowadziło do konfliktów w wspólnocie. W grudniu 1149 został mianowany kardynałem-biskupem Albano. Jako legat papieski w Norwegii (1152–1154) zorganizował Kościół katolicki, wprowadzając reformy gregoriańskie. Po powrocie do Rzymu został papieżem.
Pontyfikat
Pontyfikat Hadriana IV był zdominowany przez politykę wobec cesarza Fryderyka Barbarossy. Po stłumieniu rebelii Arnolda z Brescii i nałożeniu interdyktu na Rzym, papież doprowadził do uwięzienia Arnolda. W 1155 koronał Fryderyka na cesarza, jednak szybko doszło do napięć między nimi, co prowadziło do zerwania sojuszu. Hadrian IV zawarł nowy sojusz z królem Wilhelmem I sycylijskim w 1156. W 1158 papież poparł opozycję lombardzką przeciwko cesarzowi, grożąc ekskomuniką, ale zmarł przed upływem terminu.
Działalność
- Mianował prawdopodobnie 11 nowych kardynałów.
- Ogłosił bullę protekcyjną dla diecezji wrocławskiej w 1155.
- Przypisuje mu się wydanie bulli Laudabiliter, nadającej królowi Anglii prawa do Irlandii, choć jej autentyczność jest kwestionowana.
Bibliografia
- Ian Stuart Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and Innovation, Cambridge University Press 1990
- Kazimierz Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 178-180
- Barbara Zenker, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159, Würzburg 1964, s. 36-38
