Standard AVC
AVC (H.264) to standard kodowania wideo, przyjęty w 2003 roku jako część standardu ISO MPEG-4 oraz rekomendacja ITU-T H.264. Projekt x264 opracowuje otwartą implementację tego standardu, a Cisco udostępnia OpenH264 na licencji Simplified BSD License. AVC oferuje znacznie lepszą efektywność kompresji w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak MPEG-1, MPEG-2 czy MPEG-4 część 2.
Innowacje w AVC
Najważniejsze innowacje wprowadzone w standardzie AVC obejmują:
- predykcję międzyobrazową z adaptacyjnym podziałem obrazu na bloki o różnych rozmiarach,
- transformację całkowitoliczbową,
- predykcyjne kodowanie wewnątrzobrazowe,
- estymację wektorów ruchu z wysoką dokładnością,
- długookresową pamięć obrazów,
- kodowanie entropijne z użyciem zmiennych kodów długości (UVLC) lub adaptacyjnego kodowania arytmetycznego (CABAC).
Profile kompresji
AVC definiuje kilka profili kompresji:
- Profil Podstawowy – idealny do aplikacji z minimalnym wykorzystaniem kodera, używany w wideokonferencjach i urządzeniach przenośnych.
- Profil Główny – przeznaczony dla klientów strumieniowych, takich jak DVB-S2 i DVB-T, z rozdzielczością do 720×576 pikseli.
- Profil Wysoki – stosowany w transmisjach o wysokiej rozdzielczości, obsługujący do 1920×1080i, oraz w kompresji filmów na HD DVD i Blu-ray.
Współczesność i konkurencja
Standard H.264/AVC jest obecnie powszechnie używany do transmisji telewizji HD w cyfrowych platformach satelitarnych oraz jako format w oprogramowaniu QuickTime. Jego głównymi konkurentami są WMV (standard VC-1) oraz AVS, opracowany przez chiński rząd.
Patenty i przyszłość
Ostatni patent na standard H.264 wygasa 29 listopada 2027 roku. W związku z tym pojawiają się kampanie promujące alternatywne formaty, takie jak Ogg Theora i WebM, ze względu na koszty licencji przy użyciu H.264 w komercyjnych aplikacjach. Propozycje, takie jak format ITU H.261, również zyskują na popularności.
