Gwidon z Lusignan
Gwidon z Lusignan, znany również jako Guy de Lisignan (zm. 18 lipca 1194), był regentem oraz królem Jerozolimy (1186–1192) i Cypru (1192–1194). Urodził się jako trzeci syn Hugona VIII, hrabiego Lusignan, i młodszy brat Amalryka II.
Przybycie do Palestyny
Gwidon przybył do Palestyny w 1180 roku, by pojąć za żonę Sybillę, siostrę króla Baldwina IV. Mimo oporu baronów oraz samego króla, małżeństwo odbyło się dzięki interwencji Agnieszki de Courtenay. W 1183 roku, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Baldwina, Gwidon otrzymał władzę nad królestwem, z wyjątkiem Jerozolimy.
Problemy z regencją
Gwidon szybko zyskał niechęć baronów, co pogłębiło się podczas najazdu Saladyna. Po klęsce w bitwie pod Hittin w 1187 roku, Gwidon został wzięty do niewoli, a Jerozolima została zdobyta przez muzułmanów. Po powrocie z niewoli Gwidon próbował przejąć kontrolę nad Tyrem, ale napotkał opór ze strony Konrada z Montferratu.
Powrót do władzy i Cypr
Po nieudanym oblężeniu Tyru, Gwidon zdołał zdobyć Akka w wyniku pomocy wojsk krzyżowych. Mimo to, po śmierci żony w 1190 roku, jego prawa do korony były zagrożone. W 1191 roku Gwidon odkupił Cypr od króla Anglii, stając się królem wyspy i zakładając dynastię Lusignanów.
Podsumowanie
- Gwidon z Lusignan był królem Jerozolimy i Cypru.
- Przybył do Palestyny w 1180 roku, aby pojąć Sybillę.
- Po klęsce pod Hittin i utracie Jerozolimy, wrócił do władzy po odkupu Cypru.
- Jego historia została uwieczniona w powieści „Król trędowaty” Zofii Kossak.
