Gubin (Niemcy)

Gubin

Gubin (niem. Guben) to miasto położone w niemieckiej części Łużyc Dolnych, na granicy z Polską, w kraju związkowym Brandenburgia. W wyniku podziału w 1945 roku, Gubin stał się częścią niemiecką, podczas gdy jego wschodnia część uzyskała status polskiego Gubina. Do 2007 roku istniały tutaj przejścia graniczne.

Historia

Gubin był po raz pierwszy wzmiankowany w 1211 roku. W 1235 roku otrzymał prawa miejskie, a w 1311 prawo bicia własnych monet. Miasto wielokrotnie zmieniało przynależność polityczną, należąc m.in. do Korony Czeskiej oraz Elektoratu Saksonii. W 1815 roku, na mocy kongresu wiedeńskiego, stało się częścią Prus, a później Rzeszy Niemieckiej.

Demografia

Od II połowy XIX wieku Gubin dynamicznie się rozwijał. W 1860 roku liczył około 15 tysięcy mieszkańców, a w 1939 roku już 45,8 tysiąca. Obecnie Gubin ma 17 655 mieszkańców, a razem z polskim Gubinem tworzy aglomerację transgraniczną liczącą 34 691 mieszkańców.

Zabytki

Słup dystansowy poczty polsko-saskiej z 1736 roku (rekonstrukcja z 1989)
Kościół Dobrego Pasterza, ewangelicki, wybudowany w latach 1902-1903 w stylu secesyjnym
Willa Ludwiga Meyera, wybudowana w 1898 roku, obecnie siedziba Niemiecko-Słowiańskiego Centrum Kultury
Dworzec kolejowy
Kamienice przy ulicach Frankfurckiej i Berlińskiej

Gospodarka

Gubin od zawsze miał charakter handlowy, co było wynikiem jego strategicznego położenia. Miasto słynęło z handlu wołami, zbożem oraz winem. W XIX wieku powstała tu pierwsza na Łużycach mechaniczna przędzalnia wełny, co przyczyniło się do rozwoju włókiennictwa.