Grzegorz Białkowski
Grzegorz Białkowski (1932-1989) był polskim fizykiem, filozofem, poetą i politykiem, pełniącym funkcję profesora oraz rektora Uniwersytetu Warszawskiego. W 1989 roku został senatorem I kadencji.
Życiorys
Białkowski ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim w 1955 roku, a następnie rozpoczął pracę naukową w Instytucie Fizyki Teoretycznej. W 1959 roku obronił doktorat, a habilitację uzyskał w 1965. W 1971 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1977 roku został profesorem zwyczajnym. Kierował Zakładem Fizyki Teoretycznej Wielkich Energii.
W 1985 roku został wybrany na rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Był aktywnym członkiem wielu organizacji naukowych, w tym Komitetu Fizyki PAN i Polskiego Towarzystwa Fizycznego. W 1980 roku był jednym z założycieli Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk.
W 1989 roku uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu po stronie solidarnościowej. 4 czerwca tego samego roku został wybrany na senatora w województwie piotrkowskim, jednak zmarł 25 dni później na atak serca przed złożeniem ślubowania. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Twórczość
Białkowski był autorem licznych publikacji z zakresu fizyki, w tym prac popularnonaukowych, podręczników i monografii, takich jak:
- Cząstki elementarne (1971, współautor)
- Mechanika klasyczna (1974)
- Stare i nowe drogi fizyki (1980–1985, 3 części)
- Mechanika kwantowa – o czym to jest? (1982)
Publikował również w czasopismach filozoficznych i naukowych, takich jak „Studia Filozoficzne” i „Zagadnienia Naukoznawstwa”. Jako poeta, wydał tomy:
- Mgła (1964)
- Odwijanie ze źródła (1967)
- Przemienienie (1973)
Był także edytorem Ilustrowanej encyklopedii dla wszystkich. Fizyka (1985-1991).
