Grupa warowna
Grupa warowna to zespół stałych obiektów fortyfikacyjnych, takich jak schrony i fortece, które tworzą system rozproszonych fortyfikacji. Zazwyczaj składa się z kilkunastu do kilkudziesięciu niewielkich obiektów, najczęściej wykonanych z betonu, które mają określone zadania i autonomię operacyjną.
Koncepcja i historia
Koncepcja grupy warownej powstała w końcu XIX wieku jako alternatywa dla dużych, rozległych fortyfikacji, które były narażone na skoncentrowany ogień artyleryjski. Najintensywniejszy okres budowy tych obiektów przypada na dwudziestolecie międzywojenne.
Funkcjonalność grup warownych
Obiekty wchodzące w skład grupy warownej były projektowane w celu realizacji wspólnych zadań bojowych, takich jak:
- Blokada traktów komunikacyjnych w kierunku spodziewanego marszu wroga.
Obiekty były ze sobą połączone komunikacją podziemną, co zwiększało ich funkcjonalność i bezpieczeństwo. W niektórych przypadkach, mimo braku potern, zespoły obiektów nazywane były grupami. Każdy schron mógł być wyposażony w różnorodny sprzęt bojowy i realizować odrębne zadania, przyczyniając się do efektywności całej grupy.