Grupa pierwotna

Grupa pierwotna

Grupa pierwotna to podstawowa jednostka społeczna, do której ludzie przynależą naturalnie, np. rodzina, grupa rówieśnicza czy sąsiedzka. Charakteryzuje się kilkoma kluczowymi cechami:

• niewielka liczba członków,
• bezpośrednie interakcje,
• duża trwałość,
• wielofunkcyjność,
• intymność relacji,

Grupy te mają istotne znaczenie dla tożsamości jednostek i są miejscem, gdzie zachodzi socjalizacja pierwotna.

Cechy grup pierwotnych według Cooleya

Cooley zdefiniował pięć cech grup pierwotnych:

• Relacje „twarzą w twarz” – członkowie muszą się znać osobiście.
• Brak wyspecjalizowanych kontaktów – członkowie angażują się w grupę całkowicie.
• Trwałość struktury – grupy nie są tymczasowe, jak w przypadku grup celowych.
• Mała liczebność – zazwyczaj do kilkudziesięciu członków.
• Intymne stosunki społeczne – silniejsze w mniejszych grupach.

Cooley wyróżnił trzy typy grup pierwotnych:

• Rodzina – oparta na pokrewieństwie,
• Grupa zabawowa (rówieśnicza) – oparta na przyjaźni,
• Grupa sąsiedzka – oparta na relacjach sąsiedzkich.

Chociaż grupa pierwotna pełni funkcje socjalizacyjne, nie każda grupa spełniająca te warunki musi je realizować.

Więź społeczna w grupach pierwotnych

W grupach pierwotnych dominują więzi osobowe, w przeciwieństwie do grup wtórnych, gdzie relacje opierają się na kontaktach rzeczowych. Przynależność do takich grup zaspokaja podstawowe potrzeby emocjonalne jednostek.

Relacje między grupą pierwotną a makrostrukturą

Grupy pierwotne są integralną częścią większych, formalnych grup wtórnych i wpływają na funkcjonowanie makrostruktur społecznych.

Przypisy

Kategoria: Psychologia społeczna
Kategoria: Socjologia grup społecznych