Grosz Turoński
Grosz turoński (fr. gros tournois) to srebrna moneta wprowadzona do obiegu w 1266 roku przez króla Ludwika IX Świętego. Jej norma wagowa wynosiła 4,2 g srebra próby 958/1000, co odpowiadało wartości 12 denarów turońskich lub trzech angielskich szterlingów.
Monetę bito również za panowania Filipa III Śmiałego (1270-1285) oraz Filipa IV Pięknego aż do 1295 roku. Grosz turoński stał się wzorcem dla wielu późniejszych monet, w tym groszy niderlandzkich, nadreńskich oraz grosza praskiego, który był bity od 1300 roku. Dzięki temu wpłynął również na krakowski grosz Kazimierza Wielkiego, wprowadzony około 1360 roku.
Na rewersie grosza turońskiego znajdował się kasztel miasta Tours, otoczony napisem TVRONVS CIVIS oraz 12 liliami, symbolizującymi 12 denarów.
Bibliografia
- Ryszard Kiersnowski: Wielka reforma monetarna XIII-XIV w. Część I. Warszawa: PWN, 1969
- Ryszard Kiersnowski: Pradzieje grosza. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1975
- The Gros Tournois. Proceedings of the Fourteenth Oxford Symposium on Coinage and Monetary History (red. N.J. Mayhew). Oxford 1997
- Stanisław Suchodolski: Monety z badań wykopaliskowych prowadzonych w Łeknie w latach 1987-1996. W Studia i materiały do dziejów Pałuk (red. A. M. Wyrwa). Poznań 2000, t. III, s. 337-366 (grosz turoński, s. 353-354)
