Grobowiec świetlików
Grobowiec świetlików to japoński film anime z 1988 roku, wyreżyserowany przez Isao Takahatę. Produkcja jest oparta na opowiadaniu Akiyukiego Nosaki, które bazuje na wspomnieniach z czasów II wojny światowej. Film został porównany przez historyka animacji Ernesta Ristera do Listy Schindlera Stevena Spielberga, określając go jako „najbardziej ludzką animację, jaką widział”. Początkowo film był dystrybuowany razem z Mój sąsiad Totoro Hayao Miyazakiego.
Fabuła
Akcja filmu rozgrywa się podczas nalotu na Kobe, gdzie kilkunastoletni Seita i jego młodsza siostra Setsuko próbują dotrzeć do schronu przeciwlotniczego, w którym znajduje się ich matka. Po zbombardowaniu schronu, matka zostaje ranna, a dzieci stają się osierocone, ponieważ ich ojciec walczy na morzu. Trafiają do ciotki, która z czasem zaczyna traktować je z coraz większą obojętnością. W rezultacie, rodzeństwo postanawia opuścić jej dom i zamieszkać w bunkrze w pobliżu miasta, gdzie muszą zmagać się z głodem, niewygodami i chorobami.
Film aktorski
1 listopada 2005 roku, z okazji 60. rocznicy zakończenia II wojny światowej, japońska telewizja NTV wyemitowała aktorską wersję Grobowca świetlików. W tej wersji historia opowiadana jest z perspektywy ciotki dzieci, ukazując, jak wojna zmienia jej osobowość. W rolę ciotki wcieliła się znana aktorka Nanako Matsushima.
Pierwowzór
Film oparty jest na opowiadaniu Akiyukiego Nosaki, zatytułowanym „Grób świetlików”, które zostało opublikowane w Polsce w 1986 roku w antologii „Tydzień świętego mozołu” w przekładzie Krystyny Okazaki.
Kategorie
- Japońskie filmy animowane
- Japońskie filmy o II wojnie światowej
- Japońskie dramaty filmowe
