Gregory Nunzio Corso
Gregory Nunzio Corso (26 marca 1930 – 17 stycznia 2001) był amerykańskim poetą i jednym z kluczowych przedstawicieli ruchu Beat Generation, obok Jacka Kerouaca, Allena Ginsberga i Williama S. Burroughsa.
Życiorys
Corso urodził się w Greenwich Village w Nowym Jorku. Jego matka, mając zaledwie 16 lat, opuściła rodzinę, co sprawiło, że większość dzieciństwa spędził w sierocińcach oraz domach zastępczych. Po powrocie do ojca, młody Gregory wielokrotnie uciekał z domu, co doprowadziło go do poprawczaka i więzienia. W czasie swojego pobytu w więzieniu zainteresował się literaturą i zaczął pisać.
Po zwolnieniu z więzienia w 1950 roku, Corso poznał Allena Ginsberga w jednym z barów Greenwich Village, co otworzyło mu drzwi do świata beatników. W 1954 roku opublikował swój pierwszy zbiór wierszy, „The Vestal Lady on Brattle and Other Poems”. Następnie, w 1956 roku, jego twórczość została zauważona przez Lawrence’a Ferlinghettiego, który opublikował tomik „Gasoline”.
Corso podróżował po Meksyku i Europie Wschodniej, a także wykładał na uniwersytetach. Zmarł na raka prostaty w 2001 roku w Minnesocie. Został pochowany obok grobu Percy’ego Bysshe’a Shelleya w Rzymie, gdzie sam napisał epitafium.
Twórczość
Oto niektóre z najważniejszych dzieł Gregora Corso:
- The Vestal Lady and Other Poems (1954)
- This Hung-Up Age (1955) – sztuka
- Gasoline (1958)
- Bomb (1958)
- The Happy Birthday of Death (1960)
- The American Express (1961) – powieść
- Long Live Man (1962)
- Mindfield: New and Selected Poems (1989)
Podsumowanie
Gregory Corso pozostaje jedną z najważniejszych postaci w poezji amerykańskiej XX wieku, a jego twórczość nadal inspiruje kolejne pokolenia poetów i czytelników.
