Grażyna Gęsicka
Grażyna Gęsicka (13 grudnia 1951 – 10 kwietnia 2010) była polską socjolog i politykiem. Ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1985 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych. Była ministrem rozwoju regionalnego oraz posłanką na Sejm VI kadencji.
Wykształcenie i kariera zawodowa
Gęsicka zdobyła wykształcenie w Instytucie Socjologii UW, gdzie w 1974 roku ukończyła studia. Jej rozprawa doktorska dotyczyła związków zawodowych w krajach rozwiniętych. Pracowała jako adiunkt w Instytucie Socjologii, a także publikowała artykuły w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych.
Działalność polityczna
- 1980: Wstąpienie do NSZZ „Solidarność” i współzałożenie jego struktury w Instytucie Socjologii.
- 1989: Udział w obradach Okrągłego Stołu.
- 1990-1997: Ekspert w zakresie rozwoju lokalnego dla instytucji krajowych i międzynarodowych.
- 2005: Minister rozwoju regionalnego w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza.
- 2007: Uzyskanie mandatu poselskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości.
Gęsicka zginęła w katastrofie smoleńskiej, wracając z obchodów zbrodni katyńskiej. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Życie prywatne
Była córką Jana i Adeli. Mieszkała w Warszawie.
Odznaczenia i upamiętnienie
- 2007: Nagroda im. Władysława Grabskiego.
- 2010: Pośmiertne odznaczenie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
- Ulice i skwery nazwane jej imieniem w Rzeszowie i Warszawie.
- Fundusz stypendialny oraz Ruch Kobiet im. Grażyny Gęsickiej w Podkarpaciu.
Grażyna Gęsicka pozostawiła po sobie znaczący ślad w polskiej polityce i nauce, a jej prace nadal są cenione w dziedzinie socjologii i rozwoju regionalnego.
