„`html
Graptolity
Graptolity (†Graptolithina) to wymarła gromada zwierząt, które należały do półstrunowców. Żyły od kambru do wczesnego karbonu. Ich szkielet składał się z białkowej substancji, tworzącej półpierścieniowate pasemka, znane jako fuzellusy. Graptolity tworzyły kolonie, zwane rabdozomem, w których pojedyncze osobniki były osłonięte zewnętrznym chitynowym szkieletem w kształcie rurek, zwanym teką.
Kolonie i rozmnażanie
Pierwsza osobnik w kolonii, tzw. sikula, powstawał w wyniku rozmnażania płciowego. Kolejne osobniki rozwijały się przez pączkowanie. Teki poszczególnych osobników układały się w gałązki, co prowadziło do powstawania koloni o różnych kształtach, takich jak proste, powyginane, spiralne, siateczkowate, liściaste czy drzewkowate.
Rzędy graptolitów
- Dendroidea (dendroidy)
- Tuboidea
- Camaroidea
- Stolonoidea
- Crustoidea
- Graptoloidea (graptolity właściwe)
Znaczenie i siedlisko
Dendroidy tworzyły kolonie przypominające korony drzew i były obecne od kambru do wczesnego karbonu. Ich znaczenie jako skamieniałości przewodnich jest ograniczone, z wyjątkiem dolnego ordowiku. Graptolity właściwe występowały od ordowiku do wczesnego dewonu i były organizmami planktonicznymi, zamieszkującymi górne partie mórz i oceanów. Ich masowe nagromadzenia wskazują na osady powstałe w warunkach głębokowodnych.
Systematyka
Początkowo graptolity klasyfikowano jako jamochłony. W 1948 roku polski paleontolog Roman Kozłowski wykazał ich pokrewieństwo z pióroskrzelnych, co doprowadziło do zaliczenia ich do typu półstrunowców.
„`
