Granica Chandrasekhara

Granica Chandrasekhara to maksymalna masa białego karła, wynosząca około 1,44 masy Słońca, czyli 3·10³⁰ kg. Oznacza się ją jako $M_{Ch} approx 1{,}44M_{odot}$ , gdzie $M_{odot}$ to masa Słońca.

Obliczanie granicy

Granicę Chandrasekhara można przybliżyć za pomocą wzoru:

$M_{Ch} approx left ( frac{hbar c}{G}right )^{3/2}frac{1}{m_{p}^{2}}=frac{m_{Pl}^{3}}{m_{p}^{2}}$

W powyższym wzorze występują następujące stałe:

$hbar$ – zredukowana stała Plancka (1,054 571 68 (18)·10⁻³⁴ J·s),
$c$ – prędkość światła w próżni (299 792 458 m/s),
$G$ – stała grawitacji (6,67·10⁻¹¹ N m²/kg²),
$m_{p}$ – masa protonu (1,67262171(29)·10⁻²⁷ kg),
$m_{Pl}$ – masa Plancka.

Badania Chandrasekhara

W 1930 roku Subrahmanyan Chandrasekhar udowodnił, że większa masa białego karła powoduje silniejszy wpływ grawitacji, co prowadzi do jego kurczenia się. Gdy biały karzeł akumuluje masę (np. z gwiazdy w układzie podwójnym) i osiąga masę równą granicy Chandrasekhara, następuje jego eksplozja jako supernowa typu Ia. Wybuch ten jest wynikiem reakcji termojądrowych węgla i tlenu, z których składa się biały karzeł.

Najnowsze aktualności:

Granica Chandrasekhara