Grań Soliska

Grań Soliska (słow. hrebeň Soliska) to długi grzbiet tatrzański, który ciągnie się od przełęczy Bystry Przechód do okolic Szczyrbskiego Jeziora. Oddziela Dolinę Młynicką od Doliny Furkotnej, zaczynając się od wierzchołka Furkotu i stopniowo zmieniając swój charakter z skalistego na porośnięty kosodrzewiną i lasem.

Przebieg grani

W skład Grani Soliska wchodzą następujące formacje:

Bystre Czuby:
- Zadnia Bystra Czuba
- Zadnia Bystra Szczerbina
- Pośrednia Bystra Czuba
- Bystra Szczerbina
- Skrajna Bystra Czuba
Bystra Ławka
Bystre Turniczki:
- Wielka Bystra Turniczka
- Mała Bystra Szczerbina
- Zadnia Bystra Turniczka
- Pośrednia Bystra Turniczka
Wielkie Solisko (2412 m n.p.m.) – najwyższy punkt grani.
Soliskowe Czuby:
- Zadnia Soliskowa Kopa
- Pośrednia Soliskowa Kopa
- Skrajna Soliskowa Kopa
Małe Solisko (2334 m)

Historia wejść

Wejścia na szczyty Grani Soliska są stosunkowo łatwe. Pierwsze odnotowane przejścia miały miejsce:

Latem – Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt w dniach 3 i 10 czerwca 1906 r.
Zimą:
- Gyula Hefty i Lajos Rokfalusy – 25 marca 1913 r.
- Adam Karpiński i Stefan Osiecki – 12 kwietnia 1925 r.

Szlaki turystyczne

Na Grani Soliska prowadzą dwie główne trasy:

Żółty szlak – ze Szczyrbskiego Jeziora przez Dolinę Młynicką na Bystrą Ławkę. Czas przejścia: 3:30 h w górę, 2:35 h w dół.
Czerwony szlak – z Schroniska na Solisku na Skrajne Solisko. Czas przejścia: 1 h w górę, 30 min w dół.