„`html
Gorzeń Górny
Gorzeń Górny to wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wadowice. Miejscowość znajduje się na lewym brzegu rzeki Skawy, na skraju Beskidu Małego, u podnóża Iłowca (477 m n.p.m.).
Położenie
Wieś graniczy z Ponikiew, Jaroszowicami, Zawadką oraz Gorzeniem Dolnym. Przez Gorzeń Górny przebiega droga krajowa nr 28 (Zator – Medyka), a także drogi powiatowe nr 04-250 i nr 04-251. Powierzchnia wsi wynosi 202 ha, z czego 55% stanowią użytki rolne, a 36% lasy i grunty leśne. W 2008 roku liczba mieszkańców wynosiła 282 osoby.
Historia
Pierwsza wzmianka o Gorzeniu Górnym pochodzi z 1419 roku. Istnieją także tradycje mówiące o wcześniejszym osadnictwie, w tym o pozostałościach grodziska na wzgórzu Grapa. W XVI wieku wieś należała do rodziny Gorzeńskich, a później do innych właścicieli, w tym rodziny Hupperta, która wybudowała dworek. Emil Zegadłowicz, syn Tytusa Zegadłowicza, przyczynił się do popularyzacji wsi jako mecenat kultury.
Zabytki
W Gorzeniu Górnym znajduje się dwór oraz park, które są wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Zasoby turystyczne i przyrodnicze
- Dworek z XVIII wieku, otoczony starym parkiem, w którym do grudnia 2017 roku mieściło się Muzeum Emila Zegadłowicza.
- Szlak turystyczny Klecza Górna – Gorzeń Górny – Bliźniaki – Inwałd.
- Wadowice – Gorzeń Górny – PKS Czartak.
- Dwa pomniki przyrody:
- Lipa drobnolistna o obwodzie pnia 300 cm.
- Wiąz pospolity o obwodzie pnia 430 cm.
„`
