Góra Chełmowa
Góra Chełmowa, o wysokości 351 m n.p.m., znajduje się w Górach Świętokrzyskich, na północ od Nowej Słupi. Jest najwyższym wzniesieniem Pasma Pokrzywiańskiego, zbudowanym głównie z jasnego piaskowca dolnodewońskiego, pokrytego lessami.
Rezerwat Przyrody
W 1920 roku na stokach Góry Chełmowej utworzono rezerwat przyrody, który był podstawą do powstania Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Pierwsze działania w celu utworzenia rezerwatu podjęto w 1908 roku przez Polskie Towarzystwo Krajoznawcze. Obecnie rezerwat jest częścią parku jako oddzielna enklawa.
Flora i Fauna
Na terenie rezerwatu rosną naturalne stanowiska modrzewia polskiego (Larix polonica Racib), z niektórymi okazami mającymi ponad 300 lat. Najstarsze drzewa osiągają obwód ponad 500 cm i wysokość do 40 m. W wyniku działań wojennych w latach 1944–1945 wiele drzew zostało uszkodzonych, a na ich miejscu zasadzono młodniki. Obecnie korony drzew stanowią schronienie dla około 88 gatunków ptaków.
Badania i upamiętnienie
Badania nad modrzewiem prowadził profesor Marian Raciborski, który wyodrębnił gatunek modrzewia polskiego. Na szczycie góry znajduje się pomnik poświęcony profesorowi, postawiony w setną rocznicę jego urodzin.
Mrowiska i Szlak Turystyczny
Na Górze Chełmowej występuje duża liczba kolonii mrówek, z około pięciuset dużymi mrowiskami. Najczęściej spotykane gatunki to mrówka ćmawa i rudnica. Przez górę prowadzi czarny szlak turystyczny z Nowej Słupi na Szczytniak.
Bibliografia
- Ryszard Garus, Znakowane szlaki turystyczne woj. kieleckiego, Kielce 1983
- Sylwester Kowalczewski, Góry Świętokrzyskie – przewodnik turystyczny, Warszawa 1957
- Tadeusz Dybczyński, Przewodnik po Górach Świętokrzyskich, Warszawa 1912
- Magazyn Poznaj swój kraj, Nr 331 (1/1990) „Nad Kamienną”, str 12
- Cezary Pacyniak, Najstarsze drzewa w Polsce – przewodnik, Warszawa 1992
