Gołańcz
Gołańcz to miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, będące siedzibą gminy miejsko-wiejskiej o tej samej nazwie. Miasto uzyskało prawa miejskie w 1361 roku. W latach 1975–1998 należało do województwa pilskiego. Zgodnie z danymi GUS, na koniec 2012 roku liczba mieszkańców wynosiła 3431.
Historia
Dzieje Gołańczy sięgają neolitu, a pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1222 roku, kiedy to wymieniana była w dokumentach dotyczących płacenia dziesięciny klasztorowi cystersów w Łeknie. W 1399 roku Gołańcz została uznana za miasto. Przez wieki miasto przechodziło przez różne zmiany własnościowe, należało do licznych rodów, w tym Pałuków-Gołańczewskich i Grudzińskich.
W czasie najazdu szwedzkiego w 1656 roku, mieszkańcy stawili opór, a miasto doświadczyło znacznych strat ludzkich. W okresie międzywojennym Gołańcz liczyła około 1400 mieszkańców, z których część utrzymywała się z rolnictwa. W 1939 roku miasto zostało zajęte przez Niemców, a jego nazwa została zmieniona na Gollantsch.
Podczas II wojny światowej działał ruch oporu, a po wojnie miasto rozwijało się, z nowymi osiedlami i infrastrukturą. W 1990 roku oddano do użytku elewator zbożowy, a w latach 90. zmodernizowano wiele ulic oraz infrastrukturę. Planowano również obchody 600-lecia miasta w 1999 roku.
Demografia
W 2014 roku struktura demograficzna mieszkańców Gołańczy była zróżnicowana, co odzwierciedlało zmiany zachodzące w mieście na przestrzeni lat.
Zabytki
Gołańcz posiada liczne zabytki, w tym:
- Ruiny zamku z XIV-XV wieku
- Gotycko-barokowy kościół i klasztor pobernardyński z XV-XVII wieku
- Zabudowa z końca XIX i początku XX wieku na Rynku
- Dworzec kolejowy z 1907 roku
- Kościół parafialny św. Wawrzyńca z lat 1931–1934
- Schrony bojowe Armii „Poznań” z 1939 roku
- Pozostałości po dawnym cmentarzu żydowskim
- Cmentarz ewangelicki z II poł. XIX wieku
- Pomnik św. Wawrzyńca
Gołańcz jest miastem o bogatej historii i licznych atrakcjach, które przyciągają turystów i mieszkańców.
