Gnejusz Kalpurniusz Pizon
Gnejusz Kalpurniusz Pizon (Gnaeus Calpurnius Piso; ur. 44/43 p.n.e., zm. 20 n.e.) był przedstawicielem prominentnej rodziny rzymskiej, której członkowie sprawowali wysokie urzędy przez trzy stulecia. Był synem Gnejusza Kalpurniusza Pizona, konsula z 23 p.n.e., oraz bratem Pizona Augura, konsula z 1 p.n.e.
Kariera
Pizon pełnił szereg znaczących funkcji w Rzymie:
- Trybun wojskowy w kampanii hiszpańskiej (26/25 p.n.e.)
- Kwestor (19/18 p.n.e.)
- Namiestnik Syrii (17-19 n.e.)
Był bliskim przyjacielem cesarza Tyberiusza i pełnił urząd konsula w 7 p.n.e. W 17 n.e. został mianowany namiestnikiem Syrii, co miało związek z misją Germanika na Wschodzie.
Kontrowersje i śmierć
Pizon stał się kontrowersyjną postacią, rywalizując z Germanikiem, który zmarł w niejasnych okolicznościach w październiku 19 n.e. Pizon i jego żona, Munacja Plancina, byli podejrzewani o jego otrucie. Po powrocie do Rzymu, Pizon został oskarżony o zdradę i nielegalne opuszczenie prowincji. W obliczu oskarżeń popełnił samobójstwo.
Jego pośmiertny wyrok, uchwalony 10 grudnia 20 n.e., zawierał m.in. zakaz opłakiwania jego śmierci przez kobiety, zniszczenie jego wizerunków oraz usunięcie jego imienia z pomników. Jego majątek został skonfiskowany, a spadkobiercy otrzymali go jako nowe nadanie, a nie jako dziedzictwo.
Potomkowie
- Gnejusz (Lucjusz) Kalpurniusz Pizon – zmuszony do zmiany imienia, konsul w 27 n.e.
- Kalpurnia – żona konsula Lucjusza Noniusza Asprenasem
- Lucjusz Kalpurniusz Pizon – konsul w 57 n.e.
- Kalpurnia – żona Kalpurniusza Galerianusa
- Gajusz Kalpurniusz Pizon – konsul w 97 n.e.
- Marek Kalpurniusz Pizon
Podsumowanie
Pomimo tragicznych wydarzeń związanych z jego osobą, ród Kalpurniuszy Pizonów nadal zachował znaczenie w Rzymie, a ich potomkowie osiągali wysokie urzędy.
