Głowa owada
Głowa owada to jej przedni odcinek, zwykle złożony z sześciu zespolonych pierścieni, które tworzą puszkę głowową (epicranium). Na głowie znajdują się oczy złożone, przyoczka, czułki oraz otwór gębowy otoczony przysadkami gębowymi. Głowa nie wykazuje segmentacji u dorosłych osobników.
Reklama
Budowa
W rozwoju zarodkowym głowa powstaje z sześciu segmentów:
- Akron – wyposażony w oczy złożone i proste.
- Segment czołowy – z parą czułków.
- Segment wstawkowy – bez przysadek.
- Segment żuwaczkowy – z parą żuwaczek.
- Segment pierwszej pary szczęk – z członowatymi szczękami.
- Segment drugiej pary szczęk – z członowatymi szczękami.
Typy ułożenia głowy
Wyróżnia się kilka typów ułożenia głowy w stosunku do osi ciała:
Reklama
- Prognatyczny – otwór gębowy skierowany ku przodowi (np. biegaczowate, termity).
- Ortognatyczny – otwór gębowy skierowany prostopadle ku dołowi (większość prostoskrzydłych).
- Hipognatyczny – typ aparatu gębowego występujący m.in. u pszczół, z długim języczkiem do ssania.
- Ssący – używany do pobierania płynnego pokarmu (np. motyle).
- Liżąco-ssący – dolna warga z aparatem filtracyjnym (np. mucha domowa).
- Kłująco-ssący – wyspecjalizowany aparat do wysysania płynów z tkanek (np. mszyce).
- Tnąco-liżący – występuje u niektórych muchówek.
- Liżący – składa się z błoniastego dziobka i tarcz oralnych do filtracji pokarmu.
Uwagi
Głowa owada jest kluczowym elementem jego anatomii, umożliwiającym interakcję z otoczeniem oraz pozyskiwanie pokarmu.
Reklama
Bibliografia
- Entomologia stosowana pod redakcją B. Wilkaniec, Wydawnictwo Akademii Rolniczej im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu, Poznań 2006.
