GLONASS: Rosyjski System Nawigacji Satelitarnej
GLONASS (Głobalnaja nawigacyonnaja sputnikowaja sistiema) to rosyjski system nawigacji satelitarnej, który obejmuje całą kulę ziemską. Działa na zasadzie stadiometrii, gdzie pozycję wyznacza się na podstawie sygnałów wysyłanych przez satelity.
Historia i Rozwój
Budowa systemu rozpoczęła się 1 grudnia 1976 roku w ZSRR. W 1995 roku osiągnięto pełną konstelację 24 satelitów, jednak problemy finansowe w latach 90. XX wieku doprowadziły do spadku liczby satelitów do 6 w 2001 roku. Po poprawie sytuacji gospodarczej, w 2001 roku uruchomiono federalny program mający na celu przywrócenie systemu, co zakończono w 2011 roku pełną funkcjonalnością z 24 satelitami na orbicie.
Segment Kosmiczny
- 24 satelity rozmieszczone na trzech orbitach.
- Wysokość orbit: 19 100 km.
- Nachylenie orbit: 64,8°, co zapewnia lepsze pokrycie na wyższych szerokościach geograficznych.
Charakterystyka Sygnału
- Każdy satelita nadaje na innej częstotliwości.
- Częstotliwości L1 i L2 są skorelowane.
- System używa jednego, długiego kodu dla wszystkich satelitów.
- Sygnały są odniesione do czasu UTCSU.
Segment Kontroli Naziemnej
Składa się z Głównego Centrum Kontroli w Moskwie oraz czterech stacji monitorujących, z czego trzy znajdują się w Rosji, a jedna na Ukrainie. Istnieje także niezależna stacja monitorująca w Niemczech.
Segment Użytkownika
Początkowo odbiorniki GLONASS były produkcji krajowej, głównie dla wojska. Obecnie, urządzenia te produkują znane firmy, a system jest dostępny w wielu modelach smartfonów. W 2014 roku system doświadczył poważnej awarii, skutkującej brakiem dostępu do danych nawigacyjnych przez 12 godzin.
Podsumowanie
GLONASS to kluczowy element rosyjskiego systemu nawigacji, który przeszedł znaczną ewolucję od swojego powstania. Dzięki zaawansowanej technologii i współpracy z międzynarodowymi producentami, system stał się integralną częścią nowoczesnej nawigacji satelitarnej.
