Glengoffe Donovan Johnson
Glengoffe Donovan Johnson, urodzony 2 stycznia 1969 roku w Clarendon, to jamajski bokser, który odniósł znaczące sukcesy w kategoriach wagowych średniej, super średniej oraz półciężkiej.
Kariera sportowa
Johnson rozpoczął swoją zawodową karierę bokserską, odnosząc imponujące 32 zwycięstwa z rzędu. Jego pierwsza porażka miała miejsce w 1997 roku, kiedy to przegrał z Bernardem Hopkinsem w walce o pas IBF w wadze średniej. W kolejnych latach jego kariera była mniej udana, a w 1999 roku przegrał z Svenem Ottke o pas IBF w wadze super średniej. W 2004 roku zdobył wakujący pas IBF, pokonując Clinton Woodsa, a następnie w obronie tytułu znokautował Roya Jonesa Juniora, co zostało uznane za sensację roku przez amerykański Ring Magazine.
Najważniejsze osiągnięcia
- 2004 – Zdobycie tytułu mistrza IBF w wadze półciężkiej
- 2004 – Pokonanie Roya Jonesa Juniora
- 2004 – Uznanie przez Ring Magazine za najlepszego zawodnika roku
- 2006 – Mistrz IBA w wadze półciężkiej
Johnson brał również udział w turnieju Super Six, gdzie zmierzył się z Allanem Greenem oraz Carlem Frochem. Po kilku kolejnych walkach, w 2012 roku przegrał z Andrzejem Fonfarą, co skłoniło go do ogłoszenia zakończenia kariery, choć powrócił do ringu w grudniu tego samego roku w walce z George’em Grovesem.
Ostatnie walki
W 2014 roku Johnson przegrał przez techniczny nokaut z Ilungą Makabu w Kinszasie, co zakończyło jego karierę na zawodowym ringu.
Podsumowanie
Glengoffe Donovan Johnson to uznawany bokser, który zdobył szereg tytułów i odniósł wiele znaczących zwycięstw w swojej karierze. Jego osiągnięcia w boksie pozostają w pamięci fanów sportu.
