Gladys Marín Millie
Gladys Marín Millie (18 lipca 1937 – 6 marca 2005) była chilijską działaczką polityczną, poetką i sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Chile. Urodziła się w Curpeto, gdzie rozpoczęła studia z zakresu pedagogiki.
Działalność polityczna
Od 1965 roku Marín reprezentowała partię komunistyczną w Izbie Deputowanych, a swoją pozycję potwierdziła ponownym wyborem w 1970 roku. Współpracowała z prominentnymi postaciami, takimi jak Salvador Allende i Pablo Neruda, pełniąc również rolę sekretarza generalnego Związku Młodzieży Komunistycznej Chile.
Represje i działalność w opozycji
Po zamachu stanu generała Pinocheta w 1973 roku, Marín zmuszona była do ukrywania się, a następnie szukała schronienia w ambasadzie Holandii. Udało jej się wyjechać do Holandii, a później mieszkała w NRD i ZSRR. W 1976 roku zaginął jej mąż, Jorge Munoz, co było prawdopodobnie wynikiem działań władz wojskowych.
W 1978 roku Gladys Marín potajemnie wróciła do Chile, gdzie kontynuowała działalność w podziemiu. W latach 80. organizowała masowe protesty przeciwko reżimowi Pinocheta i domagała się osądzenia zbrodni popełnionych w czasie jego rządów.
Późniejsze lata i śmierć
W 1993 roku Marín została sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Chile. W grudniu 1999 roku kandydowała na urząd prezydenta, zajmując trzecie miejsce z poparciem 3,2%. Zmarła po długiej chorobie nowotworowej na Kubie, gdzie wyjechała na leczenie. Jej śmierć została uczczona dwudniową żałobą narodową w Chile.
Podsumowanie
Gladys Marín Millie była wpływową postacią w chilijskiej polityce, znaną ze swojej walki o prawa człowieka i sprawiedliwość społeczną w trudnych czasach. Jej dziedzictwo pozostaje ważnym elementem historii Chile.
