Giuseppe Garibaldi (C551)
Giuseppe Garibaldi to włoski lekki lotniskowiec, który był flagowym okrętem włoskiej marynarki wojennej w latach 1985–2009. Klasyfikowany jako krążownik lotniczy, był przystosowany do przenoszenia samolotów pionowego startu i lądowania oraz śmigłowców.
Historia
Włoska marynarka wojenna nie miała lotniskowców do lat 80. XX wieku, co skłoniło do rozpoczęcia prac nad nowym okrętem w 1979 roku. W marcu 1981 roku w stoczni Fincantieri w Genui położono stępkę pod nowy lotniskowiec. Wodowanie miało miejsce w 1983 roku, a oficjalne przyjęcie do służby nastąpiło 30 września 1985 roku. Okręt otrzymał imię na cześć włoskiego bohatera narodowego i numer taktyczny C551.
W 1989 roku, po przeszkoleniu załogi i pilotów oraz zakupie odpowiednich maszyn, okręt osiągnął gotowość operacyjną i stał się flagowym okrętem włoskiej marynarki wojennej, z bazą w Tarencie. W październiku 2002 roku brał udział w operacji „Freedom” w Zatoce Perskiej.
Dane techniczne
- Wymiary:
- Długość pokładu lotniczego: 173,8 m
- Szerokość pokładu lotniczego: 30,4 m
- Uzbrojenie:
- 4 wyrzutnie rakiet przeciwokrętowych MBDA Otomat-Teseo Mk 2
- 2 wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych MBDA Albatros Mk 2
- 3 dwulufowe działka OTO Melara Compact kal. 40 mm
- 2 wyrzutnie torped ILAS 3 kal. 324 mm
- Lotnictwo:
- 18 śmigłowców Agusta/Sikorsky SH-3D Sea King
- 16 samolotów McDonnell Douglas AV-8B Harrier II
- 6-8 samolotów AV-8B Harrier II i 4 śmigłowce SH-3D Sea King (najczęściej spotykany wariant)
- Wyposażenie dodatkowe:
- Trójwspółrzędny radar dozoru powietrznego Hughes AN/SPS-52C
- Różne radary do dozoru powietrznego i nawodnego
- System przeciwdziałania elektronicznego Elettronica SLQ-732 Nettuno
- Holowany system celów pozornych Euroslat SLAT
Podsumowanie
Giuseppe Garibaldi był istotnym elementem nowoczesnej floty włoskiej marynarki wojennej, pełniąc rolę wsparcia lotniczego i uczestnicząc w międzynarodowych operacjach wojskowych.
