|deklinacja =
|paralaksa = 0,02123 ± 0,00020″
|odległość = 153,6 ± 1,5 ly
47,10 ± 0,45 pc
|pasmo =
|wielkość obserwowana = 2,58
|strumień promieniowania =
|rozmiar kątowy =
|ruch własny RA = -158,61 ± 0,15 mas/rok
|ruch własny DEC = 21,86 ± 0,10 mas/rok
|prędkość radialna = -4,2 ± 2,0 km/s
|rodzaj gwiazdy = błękitny olbrzym
|typ widmowy = B8 III
|masa = 4
|promień = 4
|pole powierzchni =
|objętość =
|gęstość =
|metaliczność =
|wielkość absolutna = -0,79
|jasność = 355
|okres obrotu =
|prędkość obrotu = 150 km/s
|inklinacja =
|spłaszczenie =
|przyspieszenie grawitacyjne =
|prędkość ucieczki =
|wiek =
|temperatura = 12 400 K
|krąży wokół =
|półoś wielka =
|okres orbitalny =
|mimośród =
|prędkość ruchu =
|skład =
|Flamsteed = 4 Crv
|2MASS = J12154839-1732310
|BD = BD -16 3424
|CD =
|FK5 =
|GC = GC 16740
|GJ =
|HD = HD 106625
|HIP = HIP 59803
|HR = HR 4662
|SAO = SAO 157176
|inne nazwy = Gienah Corvi, Gienah Ghurab
|mapa =
|opis mapy =
|alt mapy =
|commons =
}}
Gienah (Gamma Corvi, γ Crv) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Kruka. Znajduje się w odległości około 154 lat świetlnych od Słońca
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Gienah, oznacza „skrzydło” i wywodzi się z arabskiego wyrażenia : „prawe skrzydło kruka”. Dawniej dla jednoznaczności stosowano dwuczłonową wersję Gienah Ghurab bądź równoznaczne arabsko–łacińskie określenie Gienah Corvi („skrzydło kruka”), jako że gwiazda Epsilon Cygni także była określana nazwą Gienah (Cygni). W tablicach alfonsyńskich gwiazda ta nosi nazwę Algorab, lecz współcześnie odnosi się ona do Delta Corvi. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Gienah dla określenia tej gwiazdy.
Charakterystyka
Jest to błękitny olbrzym reprezentujący typ widmowy B8. Ma masę 4 i promień 4 , świeci z jasnością 355 . Nie wiadomo, na jakim etapie ewolucji jest obecnie ta gwiazda: może jeszcze kończyć syntezę wodoru w hel w swoim jądrze, bądź ma już helowe jądro, które obecnie się kurczy. Za kilka milionów lat przekształci się w większego, lecz chłodniejszego czerwonego olbrzyma. Gienah ma nietypowy skład chemiczny, jest bogata w rtęć i mangan, a uboga w glin i nikiel.
