Giełczew
Giełczew to wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wysokie. Do 31 grudnia 2023 roku wieś istniała jako jednostka administracyjna, jednak z dniem 1 stycznia 2024 roku jej status został zniesiony. W tym samym czasie utworzono nowe jednostki administracyjne: Giełczew Druga, Giełczew Pierwsza oraz Giełczew-Kolonia.
Wiejskie obszary przecina droga wojewódzka. Giełczew ma bogatą historię, sięgającą drugiej połowy XVI wieku, kiedy to była wsią szlachecką. W latach 1954–1972 pełniła funkcję siedziby gromady Giełczew, a od 1975 do 1998 roku administracyjnie podlegała województwu zamojskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, wieś liczyła 868 mieszkańców.
Historia
Pierwotnie Giełczew nosił nazwę Giełczwica. W połowie XV wieku wieś należała do Jakuba Giełczewskiego oraz jego potomków. Spis z 1531 roku wymieniał także innych właścicieli, w tym Jakuba Brzostowskiego oraz Pawła i Tomasza Pełków. W tym czasie wieś znajdowała się w parafii krzczonowskiej.
W II połowie XVI wieku Giełczew był częścią dóbr Pszonków, Taszewskich i Katarbskich. Z kolei w 1676 roku rejestr pogłównego potwierdzał istnienie trzech części tych rodów. Wieś wchodziła w skład dóbr Wysokie Lubelskie, będących własnością księżnej Anny Jabłonowskiej.
Giełczew był jedną z większych wsi w regionie. Zgodnie z danymi z 1827 roku, liczył 106 domów i 812 mieszkańców. Natomiast według spisu z 1921 roku, liczba domów wzrosła do 309, a mieszkańców do 2 008, w tym 19 Żydów. W 1905 roku miejscowy folwark był dzierżawiony przez J. Kucharskiego.
W 1956 roku w Giełczewie wzniesiono drewniany kościół, który powstał na bazie wcześniej zbudowanej kaplicy.
