Georgius Agricola
Georgius Agricola, właściwie Georg Pawer (1494-1555), był niemieckim humanistą, lekarzem oraz pionierem w dziedzinie górnictwa, metalurgii i mineralogii. Uznawany jest za „Ojca geologii”.
Życiorys
Urodził się w Glauchau, gdzie ukończył szkoły. Następnie studiował na Uniwersytecie w Lipsku, uzyskując w 1515 roku tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Tam przyjął łacińskie nazwisko Agricola. W 1523 roku pracował jako nauczyciel w Zwickau, a w 1524 wyjechał do Włoch, gdzie studiował medycynę w Padwie i Bolonii. W 1526 roku uzyskał doktorat w Rzymie.
Po powrocie do Zwickau, Agricola przeniósł się do Jáchymowa, gdzie objął stanowisko lekarza i aptekarza. Zainteresował się pracą górników i z czasem stał się autorem licznych ksiąg dotyczących mineralogii oraz górnictwa. W 1533 roku przeniósł się do Chemnitz, gdzie przez krótki czas pełnił funkcję burmistrza, jednak zrezygnował z powodu konfliktu wyznaniowego. Po tym wydarzeniu skupił się na pracy naukowej, badając bezpieczeństwo górników oraz ich choroby zawodowe.
Georgius Agricola zmarł w 1555 roku na skutek apopleksji i został pochowany w Zeitz. Jego prace i osiągnięcia miały ogromny wpływ na rozwój górnictwa i mineralogii w epoce renesansu.
Dzieła
- Bermannus, sive de re metallica dialogus (1530)
- De Mensuis et Ponderibus (1522)
- Dominatores Saxonici a prima origine ad hanc aetatem
- De ortu et causis subterraneorum (1544)
- De natura eorum quae effluunt e terra (1545)
- De veteribus et novis metallis (1546)
- De Natura Fossilium (1546)
- De animantibus subterraneis (1548)
- De Re Metallica (1556)
Upamiętnienie
W katedrze w Zeitz znajduje się tablica pamiątkowa ku czci Agricoli. Jego nazwisko nosi także ramienionóg dewoński Atryparia agricolae.
