Georgio Catenazzi

Georgio Catenazzi

Georgio Catenazzi, znany również jako Jerzy Catenazzi, był architektem urodzonym około 1640 roku w Morbio Inferiore w kantonie Tessyn. Był synem Jana i Zuzanny.

Życiorys

Jego pierwsza wzmianka pochodzi z 1661 roku z Niemiec. W 1662 roku przybył do Polski z bratem Andreą, a w 1663 roku pojawił się w Czechach. W 1664 roku został przyjęty do poznańskiego cechu murarzy jako czeladnik, a rok później uzyskał tytuł mistrza. Po krótkim pobycie w Niemczech osiedlił się w Poznaniu, gdzie ożenił się z Marią Pigurzanką. Od 1669 roku wielokrotnie pełnił funkcję starszego cechu, a w 1679 roku urodził mu się syn, Filip.

Catenazzi rozpoczął pracę przy budowie kościoła bernardynów, początkowo pod kierunkiem Krzysztofa Bonadury Starszego. Później samodzielnie kontynuował prace nad kościołem karmelitów bosych oraz kościołem reformatów, gdzie nadzorował prace syna Bonadury, Krzysztofa Młodszego. Oprócz tych projektów pracował nad kościołem parafialnym w Łopiennie.

W latach 1679–1680 kierował przebudową opactwa w Lądzie, a w 1682 roku powrócił do tego projektu, realizując plan Józefa Szymona Belottiego. W międzyczasie prowadził prace nad kościołami cysterskimi w Przemęcie i Wągrowcu. Ostatnia wzmianka o nim pochodzi z 1686 roku, kiedy nadal pracował w Lądzie.