Georg Trakl
Georg Trakl (3 lutego 1887 – 3 listopada 1914) był austriackim poetą, który stał się ważną postacią ekspresjonizmu. Jego twórczość koncentruje się na tematach sensu istnienia, śmierci i przemijania, a także przewidywaniu upadku Austro-Węgier. W 1910 roku uzyskał wykształcenie farmaceutyczne i pracował w szpitalu w Innsbrucku. Po wybuchu I wojny światowej został wcielony do armii, co doprowadziło go do głębokiej depresji z powodu kontaktu z rannymi żołnierzami. Zmarł w Krakowie w wyniku przedawkowania kokainy, prawdopodobnie śmiercią samobójczą.
Trakl jest uważany za kontrowersyjną postać w niemieckojęzycznej literaturze XX wieku. Jego życie osobiste, w tym skomplikowane relacje z matką oraz domniemana miłość do siostry Grety, jak również problemy z narkotykami, znacząco wpłynęły na jego twórczość. Wiersze Trakla, zarówno pod względem formy, jak i treści, wywarły ogromny wpływ na późniejszych artystów, zwłaszcza w muzyce.
Twórczość
Najważniejsze dzieła Trakla to:
- Gedichte (1913)
- Sebastian im Traum (1915)
- Die Dichtungen (1917)
Polskie przekłady jego twórczości obejmują:
- Poezje, PIW 1973
- Poezje zebrane, rim-press 1992
- Jesień duszy, Miniatura 1993, 2009
- Wiersze z rękopisów, PWN 2000
- Sebastian we śnie i inne wiersze, Oficyna Literacka 2001
- Poezje wszystkie, Instytut Mikołowski 2012
- Helian i inne wiersze, Galeria Autorska 2015
Dziedzictwo
W 1952 roku Salzburg ustanowił nagrodę imienia Georga Trakla, która przyznawana jest za wybitne osiągnięcia literackie. Jego wiersze nadal inspirują wielu artystów i są analizowane w kontekście ekspresjonizmu i symbolizmu.
