Generalized Markup Language (GML)
Generalized Markup Language (GML) to język stworzony przez firmę IBM, który służył do strukturalizowania dokumentów. GML umożliwiał autorom dokumentów opisanie różnych elementów, takich jak:
- rozdziały
- sekcje
- nagłówki
- akapity
- tabele
Dzięki zastosowaniu GML, autorzy byli zwolnieni z konieczności ręcznego formatowania, co było szczególnie przydatne przy używaniu drukarek IBM-owskich, takich jak SCRIPT.
Znaczniki GML, pierwotnie znane jako GML Starter Set, były przetwarzane przez Document Composition Facility (DCF), co umożliwiało ich formatowanie do wersji gotowej do wydruku. Późniejsze aktualizacje zbioru znaczników znalazły się w produkcie IBM o nazwie BookMaster.
GML był prekursorem dla Standard Generalized Markup Language (SGML) i zainspirował rozwój kolejnych języków znaczników, które znacząco wpłynęły na ewolucję Internetu, takich jak HTML i XML.
GML wprowadził nową jakość w sposobie organizacji dokumentów, stanowiąc fundament dla dalszych innowacji w dziedzinie języków znaczników.
